نقد و بررسی

نقد و بررسی بازی ایرانی Satan’s Dungeon

نقد بازی ایرانی شیطان دانجن

عنوانی که نوید آینده‌ای روشن برای بازی‌سازی ایران را می‌دهد.

در جریان دهمین دوره جشنواره ملی بازی‌های رایانه‌ای فجر، یکی از معدود آثاری که از همان ابتدا توجه من را جلب کرد، بازی Satan’s Dungeon یا زندان شیطان بود. اثری که با طراحی متفاوت و نشانه‌هایی از یک تجربه خوش‌ساخت، در همان نگاه اول نوید یک عنوان جذاب را می‌داد.

این بازی توسط محمد سپهوند، بازی‌ساز ۲۱ ساله‌ای که تنها با استفاده از Unreal Engine 5 و به‌تنهایی در مدت دو سال آن را توسعه داده، ساخته شده است. آنچه این پروژه را جالب‌تر می‌کند، هزینه ناچیز ۹۰۰ هزار تومانی آن برای صداگذاری است! همچنین Satan’s Dungeon اولین تجربه این توسعه‌دهنده در ساخت یک بازی کامل محسوب می‌شود که همین موضوع، اشتیاق من را برای تجربه آن دوچندان کرد.

بازی از همان ابتدا با صداگذاری فارسی، اتمسفر خود را به‌خوبی به نمایش می‌گذارد. با این حال، در آغاز ممکن است کمی گیج‌کننده به نظر برسد. تکمیل داستان اصلی حدود ۴ ساعت زمان می‌برد، اما وجود ۵ پایان متفاوت باعث می‌شود که بتوان آن را برای بیش از ۱۰ ساعت تجربه کرد—البته اگر انگیزه‌ای برای دیدن پایان‌های مختلف داشته باشید. شخصاً پایان خط داستانی من قانع‌کننده بود، اما احساس کردم بازی پس از یک بار تجربه، کشش چندانی برای تکرار ندارد.

همان‌طور که از نام بازی پیداست، داستان در دخمه‌های ترسناکی روایت می‌شود که مملو از پازل‌های متنوع هستند. برخلاف تصور اولیه، محیط‌های بازی تنوع نسبی دارند و هرکدام نوعی خاص از وحشت را القا می‌کنند. به‌عنوان مثال، در همان مراحل ابتدایی با یک راهروی تکرارشونده مشابه نسخه آزمایشی Silent Hills (P.T) مواجه می‌شویم که یکی از بخش‌های موردعلاقه من در بازی بود و آرزو داشتم بیشتر از آن ببینم.

یکی از نقاط قوت Satan’s Dungeon، نورپردازی و طراحی محیط‌های آن است. با این حال، مشکل اصلی این است که برخی مناطق بیش از حد تاریک هستند و متأسفانه تنظیماتی برای تغییر روشنایی (Gamma) در بازی وجود ندارد. این مسئله نه‌تنها بر تجربه بصری تأثیر می‌گذارد، بلکه برخی پازل‌ها را نیز دشوارتر می‌کند، چرا که راهنماهای بازی که به‌صورت یادداشت‌های پراکنده در محیط قرار داده شده‌اند، در تاریکی تقریباً نامرئی می‌شوند.

همچنین، متن‌های درون بازی در منوی تعامل به انگلیسی هستند، اما دست‌نوشته‌های موجود روی تصاویر به فارسی نوشته شده‌اند. امیدواریم در آینده، بازی از زبان فارسی به‌طور کامل پشتیبانی کند، چرا که Satan’s Dungeon در درجه اول یک اثر بومی محسوب می‌شود.

کنترل‌های بازی روان و بدون مشکل هستند، اما شخصی‌سازی‌هایی مانند تنظیم حساسیت ماوس (Sensitivity) و پشتیبانی از کنترلر در بازی وجود ندارد. از آنجایی که بخش زیادی از تجربه بازی بر گشت‌وگذار در محیط متکی است، سرعت حرکت کاراکتر می‌توانست کمی بیشتر باشد.

یکی از نقاط ضعف بازی، عدم تعامل با بسیاری از آیتم‌های محیطی است. با اینکه اشیای موجود در محیط با دقت طراحی شده‌اند، تنها آیتم‌هایی که به پیشرفت مراحل مرتبط هستند، قابلیت تعامل دارند. همچنین رابط کاربری بخش Inventory بسیار ساده طراحی شده و گاهی در هنگام استفاده از آیتم‌ها، مشکلاتی را ایجاد می‌کند.

در حالی که خودم را فردی شجاع در مواجهه با بازی‌های ترسناک نمی‌دانم، می‌توانم تأثیر جامپ‌اسکرها را به‌خوبی قضاوت کنم. Satan’s Dungeon دقیقاً در دسته بازی‌هایی قرار می‌گیرد که از جامپ‌اسکرهای به‌جا و مؤثر استفاده می‌کنند. محیط‌های بازی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که حس ترس و استرس را به بازیکن منتقل کنند و در کنار آن، چندین صحنه ناگهانی وجود دارند که می‌توانند پلیر را واقعاً شوکه کنند!

پازل‌های بازی به خودی خود خلاقانه و هوشمندانه طراحی شده‌اند، اما مشکل اینجاست که برخی از آن‌ها بیش از حد چالش‌برانگیز هستند. همان‌طور که اشاره شد، راهنماهای موجود در بازی چندان کمکی به حل معماها نمی‌کنند، که این مسئله به ریتم داستانی و گیم‌پلی آسیب می‌زند.

برای مثال، پس از چند دقیقه تجربه دلهره‌آور، ممکن است با پازلی روبه‌رو شوید که پیشروی را برای مدت طولانی متوقف کند. این اتفاق باعث می‌شود که ترس و هیجان جای خود را به خستگی و سرخوردگی بدهد، زیرا بازیکن به‌جای غرق شدن در داستان، درگیر حل معمایی می‌شود که هیچ راهنمایی مناسبی برای آن ارائه نشده است.

از نظر فنی، بازی پایداری قابل قبولی دارد، اما در طول تجربه‌ام سه بار با باگ‌هایی مواجه شدم که مجبورم کردند بازی را مجدداً اجرا کنم. همچنین، فیزیک و انیمیشن دشمنان می‌توانست طبیعی‌تر و روان‌تر باشد، چرا که در برخی موارد، حرکات آن‌ها کمی مصنوعی و خشک به نظر می‌رسد. با توجه به اینکه این بازی توسط یک فرد ساخته شده و در مرحله Early Access قرار دارد، این مشکلات تا حدی قابل چشم‌پوشی هستند.

سازنده تأیید کرده که در ماه‌های آینده روی رفع باگ‌ها و بهینه‌سازی بیشتر تمرکز خواهد کرد، بنابراین امیدواریم این مشکلات برطرف شوند.

از لحاظ صداگذاری، بازی عملکردی مطلوب دارد. صداگذاری شخصیت اصلی کیفیت بالایی دارد و افکت‌های صوتی محیط نیز به ایجاد حس وحشت کمک می‌کنند. صداهای پس‌زمینه، نجواهای مرموز و جلوه‌های صوتی دشمنان همگی در افزایش حس تعلیق و دلهره تأثیر بسزایی دارند.

Satan’s Dungeon یکی از آن دست بازی‌هایی است که امیدها را به آینده‌ی بازی‌سازی مستقل در ایران زنده می‌کند. این بازی با وجود بودجه محدود و توسعه توسط یک فرد، توانسته اثری ارائه دهد که از لحاظ اتمسفر و فضاسازی، یک تجربه ترسناک واقعی را ارائه دهد.

نکات مثبت:
فضاسازی قوی و اتمسفر ترسناک
جامپ‌اسکرهای به‌جا و تأثیرگذار
نورپردازی و طراحی محیط چشم‌نواز
داستان چندپایانی که ارزش تکرار را افزایش می‌دهد

نکات منفی:
برخی معماها بیش از حد سخت و گیج‌کننده هستند
نبود تنظیمات نور و کنترل‌ها
برخی باگ‌ها و مشکلات فنی جزئی

امتیاز نهایی: ۷.۵ از ۱۰

اگر به دنبال یک بازی ترسناک مستقل ایرانی با ایده‌های جالب هستید، Satan’s Dungeon می‌تواند گزینه‌ای جذاب باشد مخصوصاً اگر عاشق حل معماهای پیچیده و چالش‌برانگیز باشید.

با خرید گیفت کارت استیم از زیکارت، از تمام امکانات هیجان‌انگیز بازی لذت ببرید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *